امرزش گناهان کبیره بااین دعای عظیم الشان

اذکار و ادعیه الهیِ رسیده از ائمه اطهار (علیهم السلام) همواره جایگاه منحصر به فردی در میان راویان حدیث و جامعه مسلمین داشته اند؛ اما جالب است بدانید هر یک از این اذکار دارای ثوابی عظیم نیز می باشند که اگر با حضور قلب و قرب الهی بیان گردند، آثار دنیوی و اخرویِ فراوانی را در پی خواهد داشت.

 

حضرت محمد (صلی الله علیه واله) درباره ی ثواب یک نمونه از این اذکار چنین بیان فرموده اند: هر فردی روزی دَه مرتبه این دعا را بخواند، خداوند متعال چهار هزار گناه کبیره ی او را می بخشد، و او را از سختی های مرگ و فشار قبر و وحشت قیامت رهایی می دهد، و از شر شیطان محفوظ می گرداند و دِینَش اَدا می شود و آن دعا چنین می باشد:

 

اَعددَتُ لِکُلِ هَول لا اِلهَ اَلا اللهُ، وَ لِکُلَ هَمٍ وَ غَمٍ ما شااللهُ، وَ لِکُلَ نِعمَةٍ الحَمدُاللهُ، وَ لِکُلِ رَخاءٍ اَشکُرُاللهُ، وَ لِکُلِ اُعجُوبَةٍ سُبحانَ اللهُ، وَ لِکُلِ ذَنبٍ اَستَغفِرُاللهُ، وَ لِکُلِ مُصیبَةٍ اِنا لِله وَ اِنا الَیهِ راجِعونَ، وَ لِکُلِ ضیقٍ حَسبِیِ اللهُ ، وَ لِکُلِ قَضاءٍ وَ قَدَرٍ تَوَکَلتُ عَلی اللهُ، وَ لِکُلِ عَدُوٍ اعتَصَمَتُ بِاللهِ، وَ لِکُلِ طاعَةٍ وَ مَعصِیَةٍ، لا حول وَلا قُوَه اِلا بِاللهَ العَلیِ العَظیم ؛ من آماده کرده ام برای هر هول و هراسی کلمه لا اِلهَ اَلا اللهُ را، و برای هر هم و غمی ما شااللهُ (هر چه خدا بخواهد)، و برای هر راحتی و آسایشی ،شکر و سپاس خدارا، و برای هرچه باعث تعجب من گردد سبحان الله را، و برای هر مصیبتی اِنا لِله وَ اِنا الَیهِ راجِعونَ را، و برای هر گرفتاری این که بگویم خدا برای من کافی است، وبرای هر قضا و قدری تَوَکَلتُ عَلی اللهُ را، و برای مقابله با هر دشمنی عتَصَمَتُ بِاللهِ را،و برای هر طاعت و معصیتی اینکه بگویم:هیچ قدرتی نیست مگر توان و قدرت خداوند والا مرتبه.

 

منابع:

1- مستدرک الوسائل، ج5: 379.

2- منازل الآخرة: 17.

 

آثار و برکات فرستادن صلوات

صلوات، از جانب خداوند رحمت است و از سوی فرشتگان پاک کردن گناهان و از طرف مردم دعا است .

صلوات:ذکری با بی نهایت فضیلت و ثواب

یکی از سنت های اصیل و ارزشمند الله، صلوات بر پیامبر وآل او(صلی الله علیه و اله)است . صلوات بهترین ذکر برای برآوردن حاجات ، درمان امراض و رفع گرفتاری ها ست . مسلمانان هر روز، حداقل 9 مرتبه در نمازهای یومیه آن را بر زبان جاری می کنند. بیایید با ذکر صلوات ، خود را بیمه نماییم و ذکر صلوات را نصب العین خود قرار دهیم تا دعاهایمان مستجاب شود .

حضرت علی (علیه السلام) فرمود :دعایی مستجاب است که در اول و آخر آن، بر محمد و آل او (صلی الله علیه و اله) صلوات فرستاده شود .

ودر جایی دیگر امام صادق (ع) می فرماید؛ هر کس می خواهد درهای آسمان به روی او گشوده شود بر محمد وآل محمد(ص) صلوات بفرستد.

پند های صلواتی

صلوات، بهترین هدیه از طرف خداوند برای انسان است .

صلوات، تحفه ای از بهشت است .

صلوات، روح را جلا می دهد .

صلوات، عطری است که دهان انسان را خوشبو می کند .

صلوات، نوری در بهشت است .

صلوات، نور پل صراط است .

صلوات، شفیع انسان است .

صلوات، ذکر الهی است .

صلوات، موجب کمال دعا و استجابت آن می شود .

صلوات، موجب کمال نماز می شود .

صلوات، موجب تقرب انسان است .

صلوات، رمز دیدن پیامبر در خواب است .

صلوات، سپری در مقابل آتش جهنم است .

صلوات، انیس انسان در عالم برزخ و قیامت است .

صلوات، جواز عبور انسان به بهشت است .

صلوات، انسان را در سه عالم بیمه می کند .

 

صلوات، انیس انسان درعالم برزخ و قیامت است

 

آثار و برکات فرستادن صلوات

صلوات، از جانب خداوند رحمت است و از سوی فرشتگان پاک کردن گناهان و از طرف مردم دعا است .

صلوات، برترین عمل در روز قیامت است .

صلوات، سنگین ترین چیزی است که در قیامت بر میزان عرضه می شود .

صلوات، محبوب ترین عمل است .

صلوات، آتش جهنم را خاموش می کند .

صلوات، زینت نماز است .

صلوات، گناهان را از بین می برد .

صلوات، فقر و نفاق را از بین می برد .

صلوات، بهترین داروی معنوی است .

چه خوب است که انسان همیشه اهل صلوات، باشد . چرا که پیامبر نیز دائم الصلوات ، بوده است.

چه خوب است که همیشه زبان انسان مشغول ذکر صلوات، باشد و فضای جامعه و محیط کار خود را معطّر به صلوات نمائیم. با ذکر صلوات، غم واندوه و حزن را از خود دور کنید .

با یک صلوات، نوری در بهشت برای خود بیا فرینید .

با یک صلوات گناهان خود را پاک وتولدی دیگر برای خود به وجود آورید .

با یک صلوات پاداش هفتادودو شهید را برای خود ثبت کنید .

حال ای برادران و خواهران گرامی ، حیف نیست که بجای صلوات با این همه ثواب و خواص خود را به اعمال بد وگفتاری که ادعا میکنیم حق است ولی نه تنها حق نیست بلکه باعث تیره شدن دلهایمان گردیده و ما را از مسیر اهل بیت دور کرده مانع روزی ودوری از خداوند می گردد .

 

 

آثار فرستادن صلوات

آثار صلوات

درباره آثار و فواید صلوات، روایات بی شماری نقل شده که برخی از آنها عبارتند از :

الف(آثار اخروی صلوات(

1- آمرزش گناهان
رسول خدا(ص) فرمود:«هر کس، هر روز از روی شوق و محبت به من سه مرتبه صلوات بفرستد، خدا گناهان او را در همان روز یا همان شب می آمرزد.»

2- میزان در قیامت
از پیامبر اعظم (ص) روایت شده است که:«روز قیامت من میزان اعمال هستم؛ یعنی هر کسی که کفه گناهانش سنگین تر از کفه حسناتش باشد، من صلواتهایی را که برایم فرستاده، می آورم و در کفه حسناتش می گذارم، تا آن که کفه حسناتش سنگین تر شود.»

3- دیدن بهشت
پیامبرص) فرمود:هر کس در هر روز هزار صلوات بر من بفرستد، از دنیا نخواهد رفت تا جای خود را در بهشت ببیند.»

4- واجب شدن شفاعت
در وصیت رسول اص) به امیر مومنان (ع) آمده::یا علی !هر کس به من هر روز و هر شب صلوات بفرستد، شفاعتم بر او واجب می شود، اگرچه گناهانش از گناهان بزرگ باشد.»

5- رفع عطش قیامت   
خداوند به حضرت موسی (ع) وحی کرد:ای موسی !دوست داری که عطش قیامت تو را فرانگیرد و در مواقف آن روز تشنه نباشی؟ عرض کرد. بلی، ای پروردگار جهانیان. خطاب رسید امروز در دنیا بر حبیب من صلوات بفرست تا فردا از تشنگی قیامت ایمن باشی.»

ب( آثار دنیوی صلوات)

1- دعای محجوب
از امام صادق(ع) نقل شده که «همیشه میان دعا و اجابت آن، حجاب و پرده ای می آید و حایل می شود. تا بر محمد(ص) صلوات فرستاده نشود، آن حجاب و حایل برطرف نمی شود.»

2- ادای حاجت
در روایتی پیامبر(ص) فرمودند:«صلوات فرستادن شما بر من، باعث روا شدن حاجتهای شماست و خدا را از شما راضی می گرداند و اعمال شما را پاک و پاکیزه می کند.»

3- رفع فقر
رسول ا...(ص) فرمود:«صلوات فرستادن، فقر را برطرف می کند.»(7)

4- رفع فراموشی
رسول خدا(ص) فرموده اند که:«هر کس چیزی را فراموش کرد، بر من صلوات بفرستد، تا آن موضوع یادش بیاید.»

5- عافیت

و باز حضرت فرمود:«هر کس یک مرتبه صلوات بفرستد، خدا عافیت را بر او می گشاید»

 

خواص ذکربسم الله الرحمن الرحیم

آثاروفوایدذکر"بسم الله الرحمن الرحیم"

 

1.عوامل فلاح و رستگارى

خداى سبحان عامل فلاح و رستگارى و پیروزى و نجات انسان را سه چیز مى شمرد: قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَکَّى ، و ذکر اسم ربه فصلى مسلما رستگار مى‌شود کسى که خود را تزکیه کند و نام پروردگارش را به یاد آورد و نماز بخواند.¹

 

2.نجات از شعله‌هاى نوزده گانه آتش

عبدالله بن مسعود گوید: هر که خواهد از شعله‌هاى نوزده گانه آتش دوزخ نجات یابد، بسم الله الرحمن الرحیم گوید، زیرا بسم الله الرحمن الرحیم نوزده حرف است و خداوند تعالى هر حرفى را سپرى در برابر یکى از آن شعله ها قرار مى دهد.²

 

3.آغاز هر کار با نام خدا

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر امر خطیرى اگر با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز نشود، آن امر ناقص و ناتمام خواهد ماند.³

 

4.جواز بهشت

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هیچ کس به بهشت در نیاید مگر با جواز بسم الله الرحمن الرحیم به این گونه :

بسم الله الرحمن الرحیم این نوشته‌اى است از سوى خداوند ویژه فلان پسر فلان ، او را در بهشت به جایگاه بلندى وارد سازید که شاخه هاى میوه آن آویخته و نزدیک و در دسترس ‍ باشد.⁴

 

5.اسم اعظم خداوند

امام رضا علیه السلام فرمودند: بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم (خداوند) از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیکتر است .⁵

 

6.معنى بسم

على بن حسن بن فضال به نقل از پدرش مى گوید: از حضرت امام رضا علیه السلام تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم را پرسیدم .

حضرت فرمود: گوینده که مى گوید: بسم معنایش این است که : سمه‌اى از سمه‌هاى خداى را که همان عبادت است بر خود مى‌گذارم . گفت : عرض ‍ کردم : سمه چیست ؟ فرمود: یعنى علامت و نشانه .⁶

 

7.تفسیر بسم الله

حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام در تفسیر " بسم الله الرحمن الرحیم " فرموده است : اوست خدایى که تمام آفریدگان در مواقع نیازمندى ها و گرفتارى ها و شداید به هنگام قطع امید و گسستن اسباب از همه آنان که پایین از او، و غیر اویند، او را معبود خویش گرفته و به نیایش وى آهنگ مى کنند و مى گویند: بسم الله الرحمن الرحیم یعنى در تمام امور و کارهایم از خدایى که عبادت و پرستش تنها شایسته و سزاوار اوست ، کمک و یارى مى طلبم خدایى که چون دست فریادرس خواهى به سویش گشوده گردد، به فریاد رسد. ذات مقدسى که چون (از سر صدق ) خوانده شود اجابت فرماید.⁷

 

8.ترک نام خدا

از ابن عباس (ره ) منقول است که گفت : هر کس بسم الله الرحمن الرحیم را ترک کند، محققا آیه اى از کتاب خداى تعالى را ترک گفته است .⁸

امام رضا علیه السلام فرمودند: بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم (خداوند) از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیکتر است

9.نشانه هاى مؤمن

امام حسن عسکرى علیه السلام فرمودند: علامات مؤ من پنج چیز است :

1- نماز پنجاه و یک رکعت در شبانه روزى از فریضه و نافله گزاردن ،

2- انگشتر بر دست راست کردن ،

3- بعد از نماز جبین را به خاک در سجده گذاشتن ،

4- بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن ،

5- زیارت اربعین را خواندن .⁹

 

10.گریز شیطان

پیغمبر گرامى خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هرگاه بنده بسم الله الرحمن الرحیم را قرائت کند، شیطان از وى بگریزد.¹⁰

 

11.بزرگترین آیه کتاب خدا

امام صادق علیه السلام فرمود: آنان (مخالفان ) را چه مى شود؟ خدایشان بکشد که (در نماز) عمدا، به آشکار و ظاهر، خواندن بزرگترین آیه در کتاب خدا را بدعت پنداشته‌اند (و در این کار هیچ دلیلى ندارند) و آن آیه "بسم الله الرحمن الرحیم" مى باشد.¹¹

12.بسم الله هنگام نامه نوشتن

امام صادق علیه السلام مى فرماید: در نامه ها نوشتن "بسم الله الرحمن الرحیم" را ترک مکن ، اگر چه پس از آن شعر باشد.¹²

 

13.طرز نگارش بسم الله

امام صادق علیه السلام فرمود: "بسم الله الرحمن الرحیم" را به بهترین خط بنویس و باء آن را کشیده قرار مده ، تا (بتوانى ) سین را بلند و کشیده بنویسى.¹³

 

14.گفتن بسم الله در همه امور

از امام صادق علیه السلام روایت شده است که چنین فرمودند: هر گاه یکى از شما وضو گیرد و یا بخورد و یا بیاشامد و یا لباسى بپوشد، سزاوار است که "بسم الله الرحمن الرحیم" بگوید، پس اگر چنین نکند شیطان در آن شرکت خواهد کرد.¹⁴

 

15.شروع هر سوره با بسم الله

بیهقى در کتاب شعب از احمد بن حنبل نقل کرده که گفت : هر که با هر سوره از قرآن کریم "بسم الله الرحمن الرحیم" نگوید، محققا یکصد و چهارده آیه از کتاب خدا را ترک گفته است .^{15 (}

 

16.برخاستن از خواب ، سر موقع

پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هر که بخواهد شب را به عبادت برخیزد، چون در بستر خود خوابید باید بگوید: "بسم الله الرحمن الرحیم" بار خدایا، مرا از مکر خود آسوده مدار و یاد خودت را فراموشم مکن و مرا در گروه غافلان مقرر منما، من برخیزم در ساعت کذا و کذا. و محققا خداى عزوجل بدو فرشته‌اى گمارد که او را همان ساعت بیدار کند.¹⁶

امام صادق علیه السلام فرمودند: کسى که هنگام وضو نام خدا را ببرد، تمام بدنش ‍ پاک مى شود و این کار کفاره گناهان بین دو وضو خواهد بود. و کسى که نام خدا را نبرد، فقط آن مقدار از بدنش که آب به آن مى رسد پاک مى شود

17.هنگام ورود به مستراح

امام صادق علیه السلام از پدرانش ، از امیر مؤمنان علیه السلام روایت مى نماید که فرمود: هنگامى که براى اجابت مزاج برهنه شدید، "بسم الله الرحمن الرحیم" بگویید زیرا در این صورت ، شیطان به شما نگاه نمى کند تا کارتان تمام شود.¹⁷

 

18.هم غذا شدن شیطان

از پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله پرسیده شد: آیا شیطان با انسان چیزى مى خورد؟

در پاسخ فرمودند: آرى ، بر سر هر سفره‌اى که "بسم الله الرحمن الرحیم" گفته نشود، شیطان با آنان غذا مى خورد، و به این جهت ، خداوند برکت را از آن سفره بر مى دارد.¹⁸

 

19.نام خدا هنگام وضو

امام صادق علیه السلام فرمودند: کسى که هنگام وضو نام خدا را ببرد، تمام بدنش ‍ پاک مى شود و این کار کفاره گناهان بین دو وضو خواهد بود. و کسى که نام خدا را نبرد، فقط آن مقدار از بدنش که آب به آن مى رسد پاک مى شود.

امام صادق (ع ) فرمودند: هر کسى که هنگام وضو نام خدا را بر زبان جارى کند، گویا غسل کرده است.¹⁹

 

20.هنگام خواب

از رسول گرامى خدا صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمودند: هر گاه بنده در هنگام خواب بسم الله الرحمن الرحیم بگوید، خداوند مى فرماید: فرشتگانم ! نفس کشیدنهایش را تا صبح حسنات به حساب آورید و برایش بنویسید.²⁰

 

21.هنگام سوار شدن

امام کاظم علیه السلام نقل مى نمایند که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: اگر مردى سوار چهارپا شود و نام خدا را ببرد، فرشته‌اى پشت سر او سوار شده و او را تا هنگام پیاده شدن محافظت مى نماید. و اگر هنگام سوار شدن ، نام خدا را نبرد شیطانى پشت سر او سوار شده و به او مى گوید آواز بخوان . اگر بگوید بلد نیستم ، مى گوید آرزو کن . و او پیوسته آرزو مى کند تا پیاده شود.

 

22.قبل و بعد از غذا

از رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمودند: هیچ مردى نیست که خانواده خویش را گرد آورد و آن گاه سفره را پهن نماید و آنان در آغاز خوردن بسم الله الرحمن الرحیم و در پایان آن الحمد لله رب العالمین بگویند و سفره را بردارند، مگر آن که همگى مورد آمرزش قرار خواهند گرفت.²¹

على علیه السلام فرمود: هنگامى که غذا مى خورید، در آغاز آن بسم الله الرحمن الرحیم گفته شود و در انتهاى آن حمد خدا شود.²²

 

23.محافظت فرشتگان

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: چنانچه آدمى در هنگام سوار شدن بر وسیله نقلیه نام خدا را ببرد و بسم الله بگوید، فرشته‌اى براى محافظتش همراه گردد و او را تا زمانى که پیاده شود، از هر حادثه اى نگاه مى‌دارد و اگر سوار شود و "بسم الله" نگوید، شیطان همراهى‌اش مى کند.²³

 

24.آفت ترک بسم الله هنگام سوارى

رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بنده هنگامى که سوار وسیله‌اى شود و بسم الله نگوید در ردیف شیطان قرار مى گیرد.²⁴

از رسول گرامى خدا صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمودند: هر گاه بنده در هنـگـام خـواب بسـم الله الرحمن الرحیم بگویـد، خداونـد مى فرماید: فرشتگانم! نفس کشیدنهایش را تا صبح حسنات به حساب آورید و برایش بنویسید

25.ذکر فاطمه زهرا (س )

بانوى دو عالم حضرت فاطمه زهرا علیها السلام فرمود:

این رطبها از نخلى است که خداوند در بهشت براى من نشانده ، آن هم بر اثر دعایى که پدرم به من آموخت و هر صبح و شام بر آن مواظبت دارم .

از او درخواست کردم که این دعا را به من بیاموزد، فرمود: اگر مى خواهى خدا را ملاقات کنى ، در حالى که از تو راضى باشد و اگر مى خواهى تا زنده هستى درد تب تو را فرا نگیرد، بر این دعا مداومت کن :

بسم الله الرحمن الرحیم ، بسم الله النور، بسم الله نور النور، بسم الله نور على نور، بسم الله الذى هو مدبر الامور، بسم الله الذى خلق النور من النور، الحمد لله الذى خلق النور من النور، و انزل النور على الطور فى کتاب مسطور، فى رق منشور، بقدر مقدور، على نبى محبور، الحمد لله الذى هو بالعز مذکور، و بالفخر مشهور، و على السراء و الضراء مشکور، و صلى الله على سیدنا محمد و آله الطاهرین .

بنام خداوند بخشنده مهربان ، به نام مبارک خدا که نور عالم است ، به نام مبارک خدا که نور نور عالم است ، به نام مبارک خدا که نور بالاى نور عالم است . به نام مبارک خدا آن نام که مدبر امور عالم است ، به نام مبارک خدا آن نام که نور را از نور آفرید (یعنى عالم و آدم را از نور خود آفرید)، ستایش ‍ خداوند را که نور (وجود عالم و نور جان آدم ) را از نور (جمال خود) آفرید و نور (تجلى خود) را بر طور سینا در کتاب مسطور تورات نازل کرد در صحیفه گشوده به قدرى که مقدر نمود بر پیغمبر عالم و صالح خود، ستایش خدا را که نزد تمام موجودات به عزت مذکور و فخر و جلالت معروف است و در حال آسایش و سختى ، باید شکرگزار او بود. و درود خداوند بر سید ما، حضرت محمد صلی الله علیه و آله و اهل بیت طاهرینش باد.

حرز امام حسن عسکری(ع)

حرز امام حسن عسکری علیه السلام:

بسم الله الرحمن الرحیم

یَا عُدَّتی عِندَ شِدَّتی

وَ یَا غَوثِی عِندَ کُربَتی

یَا مُونِسی عِندَ وَحدَتی

اِحرِسْنی بِعَینِکَ التی لاتَنام

وَ اکْنِفنِی بِرُکنِکَ الذی لایُرام

 

به نام خداوند بخشنده مهربان

ای تکیه‌گاه  و نیروی من در گرفتاری‌‌ام،

ای پناه من هنگام غم و غصه‌ام،

ای مونس من در هنگام تنهایی‌ام،

مرا با چشمت که خواب نمی‌رود نگه دار،

و با رکن و قدرت خوش که سستی نمی‌پذیرد، پناه ده

---

 حرز در لغت به معنی پناه بوده و در اصطلاح به دعایی که جهت حفظ و ایمنی باشد گفته می‌شود.

حرزامام هادی (ع)

حرزامام هادی (ع)

در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ این حرزها و دعاها از کتاب «مهج الدعوات» و«مجتنى» که هر دو از نوشته‏ هاى رضى الدین سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده‏ اند.

8 حرز حضرت هادى (امام علی النقی) علیه السّلام:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى ‏اش همیشگى است،

یا عَزیزَ الْعِزِّ فى عِزِّهِ ما اَعَزَّ عَزیزَ الْعِزِّ فى عِزِّهِ

اى که عزّتش عزیز در عزّتش، چه عزیز است آن‏که عزّتش عزیز است در عزّتش،

یا عَزیزُ اَعِزَّنى بِعِزِّکَ وَ اَیِّدنى بِنَصْرِکَ

اى عزیز، عزیزم گردان به عزّتت، و تأییدم کن به یارى‏ ات،

وَادْفَعْ عَنّى هَمَزاتِ الشَّیاطینِ وَادْفَعْ عَنّى بِدَفْعِکَ

و وسوسه ‏هاى‏ شیطان را از من دور کن، و دفاع کن از من به دفاعت،

وَامْنَعْ عَنّى بِصُنْعِکَ وَاجْعَلْنى مِنْ خِیارِ خَلْقِکَ یا واحِدُ یا اَحَدُ یا فَرْدُ یا صَمَدُ

و بازدار از من به کردارت، و مرا از خوبان بندگانت‏ گردان، اى یگانه، اى یکتا، اى تنها، اى بى‏ نیاز.

حرزامام رضا(ع)

حرزامام رضا(ع)

با ذکر سند از یاسر خادم آن حضرت (ع) روایت شده که هنگامی امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) در قصر حمید بن قحطبه منزل گزیدند، لباس های خویش را کنده و به حمید دادند، حمید آنها را گرفت و به کنیز خویش داد تا آنها را بشوید... تا اینکه گفت: به حضرت (ع) عرض کردم: فدایت شوم، کنیز رقعه ای (کاغذ نوشته ای) در جیب (گریبان) شما پیدا کرده است، بفرمایید چیست؟

حضرت (ع) فرمودند: این حمید این حرزی است که ما از آن جدا نمی شویم، عرض کردم: کاش مرا نیز نسبت به آن مشرف سازید. حضرت (ع) فرمودند: این حرزی است که هر کس آن را در گریبانش نگاه دارد بلایا از او دفع می شود و حرز و حفاظتی از شر شیطان رانده شده و جور سلطان برایش است.

سپس متن آن حرز را بر حمید املاء فرمودند و آن حرز این است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بِسْمِ اللَّهِ اِنّى اَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ اِنْ کُنْتَ تَقِیّاً اَوْغَیْرَ تَقِىٍ اَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمیعِ الْبَصیرِ عَلى سَمْعِکَ وَ بَصَرِکَ لا سُلْطانَ لَکَ عَلَىَّ وَ لا عَلى سَمْعى وَلا عَلى بَصَرى وَلاعَلى شَعْرى وَلاعَلى بَشَرى وَلاعَلى لَحْمى وَلا عَلى دَمى وَلا عَلى مُخّى وَلا عَلى عَصَبى وَلا عَلى عِظامى وَلاعَلى مالى وَ لا عَلى ما رَزَقَنى رَبّى سَتَرْتُ بَیْنى وَ بَیْنَکَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِالَّذِى اسْتَتَرَ اَنْبِیآءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَةِ وَالْفَراعِنَةِ جَبْرَئیلُ عَنْ یَمینى وَ میکائیلُ عَنْ یَسارى وَ اِسْرافیلُ عَنْ وَرآئى وَ مَحَمَّدٌ صَلّىَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اَمامى وَاللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ یَمْنَعُکَ مِنّى وَ یَمْنَعُ الشَّیْطانَ مِنّى اَللَّهُمَّ لا یَغْلِبْ جَهْلُهُ اَناتَکَ اَنْ یَسْتَفِزَّنى وَ یَسْتَخِفَّنى اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏اش همیشگى است، به نام خدا، من از تو به خداى رحمن پناه مى‏برم اگر پرهیزگار باشى یا غیر پرهیزگار، بستم به خدا شنواى بینا گوش و دیده‏ات را، و را تسلّطى بر من نیست و نه‏ بر گوشم و نه بر چشمم و نه بر مویم و نه بر پوستم و نه بر گوشتم و نه بر خونم و نه بر مخم و نه بر عصبم و نه بر استخوانم و نه بر دارایى‏ام و نه بر آنچه پروردگارم‏ نصیبم نموده، پوشاندم بین خود و بین تو را به پوشش نبوّت که پیامبران خود را به آن پوشاندند، از حملات گردنکشان‏ و فرعون ها، جبرئیل از جانب راستم و میکائیل از چپم و اسرافیل از پشت سرم، و محمد (درود خدا بر او و خاندانش) از پیش رویم، خدا آگاه بر من است، تو را از من باز مى‏دارد، شیطان را از من باز مى‏دارد، خدایا نادانى‏اش بر بردبارى‏ات غلبه نمى‏کند، تا آرامشم را برهم زند و سبکم شمارد، خدایا پناهنده به تو شدم، خدایا پناهنده به تو شدم، خداى پناهنده به تو شدم.

منابع:

1- صحیفه رضویه جامعه
2- مهج الدّعوات

حرزامام جعفرصادق(ع)

حرز امام صادق (ع)

در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ این حرزها و دعاها از کتاب «مهج الدعوات» و«مجتنى» که هر دو از نوشته‏ هاى رضى الدین سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده‏ اند.

4. حرز حضرت صادق علیه السّلام:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى ‏اش همیشگى است،

یا خالِقَ الْخَلْقِ وَ یا باسِطَ الرِّزْقِ وَ یا فالِقَ الْحَبِّ

اى آفریننده مخلوقات، و اى گسترنده روزى، و اى‏ شکافنده دانه،

وَ یا بارِئَ النَّسَمِ وَ مُحْیِىَ الْمَوْتى وَ مُمیتَ الاَْحْیآءِ

و اى آفریننده تنفسّ‏ کنندگان، و زنده‏ کننده مردگان، و میراننده زندگان،

وَ دائِمَ الثَّباتِ وَ مُخْرِجَ النَّباتِ اِفعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ

و همیشه پایدار، و برآورنده گیاه‏ با من آن کن که تو شایسته آنى،

وَ لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ وَاَنْتَ اَهْلُ التَّقْوى وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ

و با من آن مکن که من سزاوارآنم، وتواهل پروا واهل آمرزشى.

حرز حضرت موسی کاظم(ع)

 

  

 از علی بن یقطین روایت شده: به موسی بن جعفر(علیه‌السلام) از آنچه موسی بن مهدی در کار او قصد کرده بود خبر دادند، درحالی‌که جماعتی از اقوام آن جناب در خدمتش بودند. حضرت به اقوامش فرمود: در این‌ باره رأی شما چیست؟ گفتند: از او دور شوی، و شخص خود را مخفی کنی که از شرّ او ایمن نتوان شد.

 

حضرت تبسّم فرمود و به شعر کعب بن مالک تمثّل جست:

زَعَمَتْ سَخِینَةُ أَنْ سَتَغْلِبُ رَبَّها

فَلَیَغْلِبَنَّ مَغالِبَ الْغُلَّابِ

سخینه پنداشت به‌زودی بر پروردگارش غلبه خواهد کرد

ولی خدا به غلبه‌های غلبه کنندگان، به‌یقین غلبه کند

 

پس دست خود را به‌جانب آسمان بلند کرد و گفت:

إِلٰهِی کَمْ مِنْ عَدُوٍّ شَحَذَ لِی ظُبَةَ مُدْیَتِهِ ، وَأَرْهَفَ لِی شَبا حَدِّهِ ، وَدافَ لِی قَواتِلَ سُمُومِهِ ، وَلَمْ تَنَمْ عَنِّی عَیْنُ حِراسَتِهِ ، فَلَمَّا رَأَیْتَ ضَعْفِی عَنِ احْتِمالِ الْفَوادِحِ ، وَعَجْزِی عَنْ مُلِمَّاتِ الْجَوائِحِ ، صَرَفْتَ ذٰلِکَ عَنِّی بِحَوْلِکَ وَقُوَّتِکَ ، لَابِحَوْلٍ مِنِّی وَلَا قُوَّةٍ ، فَأَلْقَیْتَهُ فِی الْحَفِیرِ الَّذِی احْتَفَرَهُ لِی خائِباً مِمَّا أَمَّلَهُ فِی الدُّنْیا ، مُتَباعِداً مِمَّا رَجاهُ فِی الْآخِرَةِ ، فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَىٰ ذٰلِکَ قَدْرَ اسْتِحْقاقِکَ سَیِّدِی . اللّٰهُمَّ فَخُذْهُ بِعِزَّتِکَ ، وَافْلُلْ حَدَّهُ عَنِّی بِقُدْرَتِکَ ، وَاجْعَلْ لَهُ شُغْلاً فِیما یَلِیهِ ، وَعَجْزاً عَمَّا یُناوِیهِ . اللّٰهُمَّ وَأَعْدِنِی عَلَیْهِ عَدْوَىً حاضِرَةً ، تَکُونُ مِنْ غَیْظِی شِفاءً ، وَمِنْ حَنَقِی عَلَیْهِ وَقاءً ، وَصِلِ اللّٰهُمَّ دُعائِی بِالْإِجابَةِ ، وَانْظِمْ شِکایَتِی بِالتَّغْیِیرِ ، وَعَرِّفْهُ عَمَّا قَلِیلٍ مَا أَوْعَدْتَ الظَّالِمِینَ ، وَعَرِّفْنِی مَا وَعَدْتَ فِی إِجابَةِ الْمُضْطَرِّینَ ، إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ ، وَالْمَنِّ الْکَرِیمِ.

معبود من، چه‌بسا دشمنی که برای من تیغ کاردش را تیز کرد و برشکارِ سلاحش را برای من باریک ساخت و برایم به هم آمیخت زهرهای کشنده‌اش را و دیده نگهبانی‌اش از من نخوابید، پس زمانی که ناتوانی‌ام را از تحمّل مصائب سنگین و درماندگی‌ام را از پیش‌آمدهای خانمان‌برانداز دیدی، همه را به حول و قوّه‌ات نه به حول و قوّه خویش، از من بازگرداندی، پس او را در همان چاهی که برای من کنده بود انداختی، نومید از آنچه آن را در دنیا آرزو می‌کرد، دور از آنچه در آخرت امید داشت، پس توراست ستایش بر این عنایت به‌اندازه شایستگی‌ات آقایم، خدایا به عزّتت او را بگیر و به قدرتت تیزی سلاحش را از من کند کن و او را سرگرم اموری که در اختیار اوست قرار بده و درمانده از رسیدن به آنچه طمع دارد، خدایا مرا بر او چیره کن چیره شدنی فوری تا برای خشمم درمان و برای کینه‌ام نگهدار باشد و پیوست کن خدایا دعایم را به اجابت و سامان ده شکایتم را به دگرگونی و به همین زودی آنچه ستمکاران را به آن تهدیدی کردی به او بشناسان و به من بنمایان آنچه در اجابت درماندگان نوید دادی، به‌درستی که تو صاحب فضل عظیم و احسان کریمی.

 

راوی گفت: قوم پراکنده شدند و جمع نشدند، مگر برای قرائت خبر مردن موسی بن مهدی.

 

 

حرزامام محمدباقر(ع)

 در کتاب جنات الخلود مرحوم خاتونآبادی این حرز را منتسب به حضرت امام محمد باقرعلیه السلام ضبط کرده است: اللهم یا نور
السموات والارض جمیعا یا من خضع لنوره کل جبار و ذل لهیبته اهل الانظاروهمد و لبد جمیع الاشرار خاضعین خاشعین لاسماء
رب العالمین حجبت عنی ضرور جبار الهوی و مسترقی السمع من السماء و حلال المنازل و الدیار و المتغیبین بالاشجار و البارزین فی
اظهار النهار حجتکم و رجوتکم معاشر الجن و الانس و الشیاطین باسماء الملک الجبار العظیم القهار خالق کل شیء بمقدار لا
تدرکه الابصار لا ملجأ لکم من صواعق القرآن المبین و عظیم اسماء رب العالمین لا ملجأ لواردکم و لا منقذ لما بکم من رکبۀ
النشیط و دواجیس التنجبیط فرابعکم محبوس و نجم طالعکم منحوس و شامخ عز کم منکوس فاستبقوا احیانا و تمزقوا اشتاتا و تواقعوا
باسماء الله امواتا و الله الغالب و الیه ترجع الامور و هو العزیز الحکیم [ ۹۰ ]. چندین حرز و طلسم دیگر که حاکی از علوم ریاضی و
جفر و رمل و اسطرلاب و اعداد و حروف است در کتاب مهجالدعوات از آن حضرت نقل شده است در کتاب مهجالدعوات و
اللهم ان » : منهجالعنایات سید بن طاوس ره از حضرت امام محمد باقر علیه السلام این دعا را نقل کرده که در قنوت خود میخواندهاند
عدوی قد استسن فی غلوانه و استمر فی عدوانه و امن بما شمله من الحلم [صفحه ۳۸۷ ] عاقبۀ جرأته علیک و تمرد فی مباینتک و
لک اللهم لحظات سخط بیاتا و هم نائمون و نهارا و هم غافلون و جهرة و هم یلعبون و بغتۀ و هم ساهون و ان الجناق قد اشتدوالوثاق
قد احتد و القلوب قد محیت و العقول قد تنکرت و الصبر قداوی و کاد ینقطع حبائله فانک لبالمرصاد من الظالم و مشاهدة من
الکاظم لا یعجلک فوت درک و لا یعجزک احتجاز محتجز و انما مهلت استثباتا و حجتک علی الاحوال البالغۀ الدامغۀ و لعبیدک
ضعف البشریه و عجز الانسانیۀ و لک سلطان الالهیۀ و ملکۀ البریه و نطشۀ الاناة و عقوبۀ التایید اللهم فان کان فی المصابره لحرارة
المعان من الظالمین و کمد من یشاهد من المبدلین رضی لک و مثوبۀ منک فهب لنا مزیدا من التایید و عونأ من التشیید الی حین
نفوذ مشیتک فمن اسعدته و اشقیته من بریتک و امنن علینا بالتسلیم لمحتومات اقضیتک و التجرع لواردات اقدارک و هب لنا محبۀ
لما احببت فی مقدم و متأخر و متعجل و متساحل و الایثار لما اخترت فی مستقرب و مستبعد و لا تحلنا اللهم مع ذلک من عواطف
یا من » : حضرت امام محمد باقر در قنوت خود اکثر این دعا را میخواندند «. رافتک و رحمتک و کفایتک و حسن کلائتک بمنک
یعلم هواجس السرائر و مکامن الضمایر و حقایق الخواطر یا من هو لکل غیب حاضر و لکل منسی ذاکر و علی کل شیء قادر و الی
الکل ناظر بعد المهل و قرب الاجل و ضعف العمل و آب الامل و آن المنتقل و انت یا الله الاخر کما انت الاول مبدیء ما انشات و
مصیرهم البلا و مقلدهم اعمالهم و محلها ظهورهم الی وقت نشورهم من بعثه قبورهم عند نفحۀ الصدور و انشقاق الماء بالنور و
الخروج بالمنشر الی ساحۀ المحشر لا ترتد الیهم ابصارهم و افئدتهم هواء مترطبین فی غمه ما اسلفوا و مطالبین بما احتقبوا و محاسبین
هناک علی ما ارتکبوا الصحائف علی الاغنان منشورة و الاوزار علی الظهور مأزورة لا انفکاک و لا مناص و لا محص عن القصاص
قد اقحمتهم الحجۀ و حلوا فی حیرة المحجۀ همس الضجه معدول بهم عن الحجۀ الا من سبقت له من الحسنی فنجا من هول المشهد
و عظیم المورد و لم یکن ممن فی الدنیا تمرد و لا علی اولیاء الله نعتد و لهم و استعبد و عنهم بحقوقهم تفرد اللهم فان القلوب قد
بلغت الحناجر و النفوس قد علت التراقی و الاعمار قد نفدت بالانتظار لاعن بعض استبصار و لا عن اتهام مقدار و لکن لما یعانی من
رکوب معاصیک و الخلاف علیک من اوامرک و نواهیک و التلعب باولیائک و مظاهرة اعدائک اللهم فقرب ما قد قرب و اورد ما
قد دنی و حقق ظنون الموقنین و بلغ المؤمنین تامیلهم من اقامۀ حقک و نصر دینک و اظهار [صفحه ۳۸۸ ] حجتک و الانتقام من
صفحه ۲۳۷ از ۲۶۹
«. اعدائک
برگرفته از کتاب زندگانی حضرت امام محمد باقر علیه السلام نوشته: حسین عمادزاده

 

 

 

حرزامام سجاد(ع)

حرز امام زین العابدین (ع)

در ذکر بعضی حرزها و دعاهای مختصر؛ این حرزها و دعاها از کتاب «مهج الدعوات» و «مجتنى» که هر دو از نوشته‏ هاى رضى الدین سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده‏ اند.

3. حرز حضرت زین العابدین (امام سجاد) علیه السّلام:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمن ِالرَّحیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‏ اش همیشگى است،

بِسْم اللَّهِ وَ بِاللَّهِ سَدَدْتُ اَفْواهَ الْجِنِّ وَالاِْنْسِ وَ الشَّیاطینِ وَالسَّحَرَةِ

 به نام خدا و به خدا، دهان هاى جنّ، و انس و شیاطین و جادوگران

وَالاَْبالِسَةِ مِنَ الجِنِّ وَالاِْنْسِ وَالسَّلاطینِ وَ مَنْ یَلُوذُ بِهِمْ

و ابلیسان از جنّ و انس و پادشاهان و هرکه به آنها پناه مى‏ برند

بِاللَّهِ الْعِزیزِ الاَْعَزِّ وَ بِاللَّهِ الْکَبیرِ الاَْکْبَرِ

بستم به خداى عزیز عزیزتر و به خداى‏ بزرگ بزرگتر،

بِسْمِ اللَّهِ الظّاهِرِ الْباطِنِ الْمَکْنُونِ الْمَخْزُونِ الَّذى اءقامَ بِهِ السَّمواتِ وَالاَْرْضَ

به نام خداى ظاهر باطن مستور محفوظ که بر پا کرد به آن آسمانها و زمین را،

ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

سپس بر عرش مستولى شد، به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى ‏اش همیشگى است،

(وَ وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ بِما ظَلَمُوا فَهُمْ لایَنْطِقُونَ) (1)

عذاب بر آنان واقع شد، به خاطر ستمى که روا داشتند، پس آنان سخن نمى‏ گویند.

(قالَ اخْسَؤُا فیها وَلاتُکَلِّمُونِ)⁽²⁾

به آنان گفت همچون سگ در دوزخ دور شوید و سخن نگویید،

(وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَىِّ الْقَیُّومِ وَ قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً) (3)

و فروتن شد چهره‏ ها براى آن زنده‏ پاینده. و به تحقیق محروم شد آن‏که بار ستم به دوش کشید،

(وَ خَشَعَتِ الاَْصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ اِلاّ هَمْساً) ⁽⁴⁾

آهسته شد صداها در برابر خدا، پس نشنوى مگر صدایى‏ پنهان

(وَ جَعَلْنا عَلى قُلُوبِهِمْ اَکِنَّةً اَنْ یَفْقَهُوهُ

و بر قلوب کافران پرده نهادیم، بازدارنده از اینکه قرآن را بفهمند،

وَ فى اذانِهِمْ وَقْراً وَ اِذا ذَکَرْتَ رَبَّکَ فِى الْقُرْآنِ وَحْدَهُ

و در گوش هایشان سنگینى، زمانى که پروردگارت را در قرآن به تنهایى یاد کنى،

وَلَّوْا عَلى اَدْبارِهِمْ نُفُوراً) ⁽⁵⁾ (وَ اِذا قَرَاْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا

به خاطر رمیدگى از حق روى به پشت بازگردانند، زمانى که قرآن بخوانى،

بَیْنَکَ وَ بَیْنَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً) ⁽⁶⁾

بین تو و آنان‏که‏ ایمان به آخرت ندارند، پرده پوشیده ‏اى قرار مى‏ دهیم،

(وَ جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ اَیْدِیهِمْ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهمْ سَدّاً فَاَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لایُبْصِرُونَ)⁽⁷⁾

و از پیش رویشان، سدّى و از پشت سرشان سدّ مى‏ گذاریم، پس آنان را پوشانیدم، در نتیجه حق را نمى ‏بینند،

(اَلْیَوْمَ نَخْتِمُ عَلى اَفْواهِهِمْ وَ تُکَلِّمُنا اَیْدیهِمْ)(8)(فَهُمْ لایَنْطِقُونَ)

(9)

امروز بر دهان هایشان مهر مى‏ زنیم، و دستهایشان با ما سخن‏ گویند، پس خود آنان سخن نگویند،

(لَوْ اَنْفَقْتَ ما فِى الاَْرْضِ جَمیعاً ما اَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ

اگر همه آنچه در زمین خرج مى ‏کردى، نمى‏ توانستى بین دلهایشان الفت پدید آورى‏

وَلکِنَّ اللَّهَ اَلَّفَ بَیْنَهُمْ اِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ)⁽¹⁰⁾ وَ صَلّىَ اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ

ولى خدا میان آنان الفت برقرار کرد، به درستى که او عزیز و حکیم است، و درود خدا بر محمّد و خاندان پاکش.